وجودم ،تنها یک حرف است و زیستن ام تنها گفتن همان یک حرف؛اما بر سه گونه: سخن گفتن ومعلمی کردن و نوشتن. آن چه تنهامردم می پسندند:سخن گفتن ؛و آن چه هم من وهم مردم: معلمی کردن؛ و آن چه خودم را راضی می کند و احساس می کنم که با آن نه کار، که زندگی می کنم: نوشتن
و نوشتن هایم نیز بر سه گونه: «اجتماعیات» ، «اسلامیات» ،«کویریات».
آن چه تنها مردم می پسندند : اجتماعیات؛ و آن چه هم من وهم مردم : اسلامیات و آن چه خودم را راضی می کند و احساس می کنم که با آن ، نه کار_و چه می گویم؟-نه نویسندگی ،که زندگی می کنم :کویریات. از مقدمه ی کویر دکتر شریعتی.
